shahryarjb / LearnJsStuff

نکاتی که نیاز هست در یادگیری جاوااسکریپت و تایپ اسکریپت مخصوصا در ری اکت دوباره یاداوری شود را در این بخش ذخیره کردم

مراحل یادگیری جاوااسکریپت

---

---

منابع بیشتر

• https://github.com/getify/You-Dont-Know-JS
• https://github.com/denysdovhan/wtfjs
• https://github.com/wesbos/JavaScript30
• https://github.com/ryanmcdermott/clean-code-javascript
• https://github.com/lydiahallie/javascript-questions
• https://github.com/metagrover/ES6-for-humans
• https://github.com/trekhleb/javascript-algorithms
• https://github.com/verekia/js-stack-from-scratch

---

---

جلوگیری از ریفرش شدن صفحه وب سایت

document.querySelector('#someIDOfAForm').addEventListener('submit', function(e) {
    e.preventDefault // it prevents refresh the post
    e.target.elements.productTitle.value // productTitle is the name of a field in a form
})

---

اضافه کردن و گرفتن اطلاعات از لوکال استوریج مروگر

const product = {title: "Test one", price: 10203}
const productJson = JSON.stringify(product) // Convert object to Json string
localStorage.setItem('product', productJson) // Save String with a key in local storage

دریافت اطلاعات از لوکال استوریج و تبدیل اون به آبجکت

const productJson = localStorage.getItem('product')
const product = JSON.parse(productJson) // Convert Json to string
console.log(`Product: ${product.title} - Price: ${product.price}`)

---

دریافت پارامتر و دیگر موارد از آدرس

برای دریافت اطلاعات مورد نظر از روی لینک سایت می توانیم از Location استفاده کنیم که این امکان را می دهد پارامتر پرت هوست و دیگر موارد را دریافت و در کدمان استفاده کنیم. اطلاعات بیشتر

---

استفاده از window

به صورت مثال اگر ما می خواهیم به خود مروگر دسترسی داشته باشیم و تمام تب ها اگر چیزی تغییر کرد متوجه بشویم می توانیم از window استفاده کنیم نمونه کد زیر تغییر در لوکلال استوریج را نمایش می دهد

window.addEventListener('storage', function(e) {
    if (e.key == 'product') {
        product = JSON.parse(e.newValue)
        ...
    }
})

---

نکته: وقتی از this استفاده می کنیم دیگر نمی توانیم از ارور فانکشن ها یعنی با => استفاده کنیم

---

ساخت new آبجکت و ارث بری از آن

فرض بر مثال که شما خواستید به صورت شی گرایی کار کنید و همینطور ارث بری رو انجام بدهید در مرحله اول بدون ارث بری شما می خواهید این امکان را به یوزر بدهید از آبجکت شما یک اینستنت جدید بسازند

const User = function(email, id) {
    this.email = email
    this.id = id
}
const username = new User('[e-mail]', 13)

خروجی کد بالا می شود به شرح زیر:

User {email: '[e-mail]', id: 13}

همانطور که می بنید خروجی بالا از یک آبجکتی که new هست.

حالا فرض بر اینکه ما می خواهیم یک تابع بسازیم در آبجکت به عنوان تابع کانستراکتر که باید از prototype استفاده کنیم

فقط کافیست کد زیر را اضافه کنیم قبل از new کردن آبجکت

User.prototype.userInfo = function() {
    return `ID: ${this.id} - Email: ${this.email}`
}

حالا دوباره صدا بزنید

const username = new User('[e-mail]', 13)
console.log(username.userInfo())

حال خروجی می شود

ID: 13 - Email: [e-mail]

---

استفاده از کلاس و تغییر مدلم آبجکت به کلاس

خوب اگر بخواهیم کد های بالا را تبدیل کنیم به نوع کلاس می توانیم به این صورت انجام بدهیم

class User {
    constructor(id, email) {
        this.email = email
        this.id = id
    }

    userInfo() {
        return `ID: ${this.id} - Email: ${this.email}`
    }
}

const username = new User('[e-mail]', 13)
console.log(username.userInfo())

---

استفاده از ساب کلس و super

وقتی می خواهیم ساب کلس بسازیم و همینطور اکستند شده باشد در تابع کانسترکتر نیاز هست از کلاس مادر با super بیاییم اطلاعات رو بیاریم مواردی که نیاز هست به شرح زیر عمل کنید. کد بالا + کلاس جدید

class User {
    constructor(id, email) {
        this.email = email
        this.id = id
    }

    userInfo() {
        return `ID: ${this.id} - Email: ${this.email}`
    }
}

class Job extends User {
    constructor(id, email, jobTitle) {
        super(id, email)
        this.jobTitle = jobTitle
    }
}
const username = new Job('[e-mail]', 13, 'Developer')
console.log(username)

خروجی می شود:

Job { email: 13, id: '[e-mail]', jobTitle: 'Developer' }

---

اضافه کردن گتر و ستر

برای اینکه بتوانیم به یک آبجکت یک گتر و ستر اضافه کنیم به صورت زیر عمل می کنیم

const product = {
    title: "Book",
    price: 26,
    get productInfo() {
        return `Title: ${this.title} -- Price: ${this.price}`
    },
    set productInfo(value) {
        const seperetedValue = value.split(' ')
        this.title = seperetedValue[0]
        this.price = seperetedValue[1]
    }
}

همانطور که در کد بالا می بنید ما از یک فانکشن در دو حالت set و get استفاده کردیم البته با ورودی مختلف

حالا برای دوباره بایند کردند و همینطور چاپ کردن به صورت زیر عمل کنید

console.log(product.productInfo)
product.productInfo = "BookSha 99"
console.log(product.productInfo)

---

کال بک برای انجام توابع توالی

لازم به ذکر است کال بک همان تابع دومی هست که باید به صورت توالی انجام شود به صورت یک آرگون در فانکشن اول قرار می گیرد و نکته بسیار مهم این است که نباید پرانتز داشته باشد

به مثال زیر توجه کنید:

function myDisplayer(some) {
    document.getElementById("demo").innerHTML = some;
}
  
function myCalculator(num1, num2, myCallback) {
    let sum = num1 + num2;
    myCallback(sum);
}

myCalculator(5, 5, myDisplayer);    

---

کنترل توالی تابع با Promise

این مورد هم مثل کال بک هست ولی باید از آن یک انستنت ساخت و همینطور دو آرگومان دارد که می تواند اسم هایی که شما می پسندید باشد myResolve, myReject

let myPromise = new Promise(function(resolve, reject) {
    if (!error) {
        resolve(); // when successful
    } else {
        reject();  // when error
    }
});

myPromise
    .then(value => { console.log(value) })
    .catch(err => { console.log(err) })

همانطور که در کد بالا دیدید شما می توانید در resolve() و همینطور reject() خروجی مورد نظر خودتان را قرار بدهید و بعد بیایید در زمانی که ارور ندارید .then و زمانی که خطا هست در catch استفاده کنید. لازم به ذکر هست در اکوسیستم پرامیس موارد دیگری نیز وجود دارد که در لینک زیر می تونید مطالعه کنید https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/JavaScript/Reference/Global_Objects/Promise

---

تابع async برای توالی فانکشن

اگر به کد زیر توجه کنید تابعی که صدا زده می شود مدتی طول می کشد و چون برایش await قرار گرفته پس برنامه منتظر آن می ماند تا کامل انجام شد برود به برای انجام دیگر موارد

function resolveAfter2Seconds() {
    return new Promise(resolve => {
      setTimeout(() => {
        resolve('resolved');
      }, 2000);
    });
}
  
async function asyncCall() {
    console.log('calling');
    const result = await resolveAfter2Seconds();
    console.log(result);
    // expected output: "resolved"
}

asyncCall();
  

---

ارسال درخواست به API

اولین متدی که می خواهیم جلو برویم که نباید روی آن فوکوس کرد XMLHttpRequest می باشد

const sendHttpRequest = (method, url, data) => {
    const promise = new Promise((resolve, reject) => {
        const xhr = new XMLHttpRequest()
        xhr.open(method, url)
        xhr.responseType = 'json'
        if (data) {
            xhr.setRequestHeader('Content-Type', 'application/json')
        }
        xhr.onload = () => {
            resolve(xhr.response)
        }
        xhr.onerror = (e) => {
            reject(e)
        }
        xhr.send(JSON.stringify(data))
    })
    return promise
}


sendHttpRequest('GET', 'https://jsonplaceholder.typicode.com/posts/1')
.then((value) => {
    console.log(value)
})
.catch((e) => {
    console.log(e)
})

sendHttpRequest('POST', 'https://jsonplaceholder.typicode.com/posts', {
   userId: 1,
   id: 2,
})
.then((value) => {
    console.log(value)
})
.catch((e) => {
    console.log(e)
})

در قطعه کد زیر بجای استفاده از مورد بالا از fetch استفاده می کنیم که بسیار تمیز تر و همینطور بهینه تر می باشد

const sendHttpRequest = (method, url, data) => {
    return fetch(url, {
        method: method,
        body: JSON.stringify(data),
        headers: data ? { 'Content-Type': 'application/json' } : {}
    })
    .then(res => {
        return res.json()
    })
}


sendHttpRequest('GET', 'https://jsonplaceholder.typicode.com/posts/1')
.then((value) => {
    console.log(value)
})
.catch((e) => {
    console.log(e)
})

sendHttpRequest('POST', 'https://jsonplaceholder.typicode.com/posts', {
    id: 1,
    userId: 1,
    title: "Post title",
    body: "Post Body"
})
.then((value) => {
    console.log(value)
})
.catch((e) => {
    console.log(e)
})

ولی بهترین راه برای ارسال درخواست استفاده از کتابخانه axios می باشد که می توانید نمونه کد زیر را مشاهده کنید

axios.get('https://jsonplaceholder.typicode.com/posts/1')
.then(res => {
    console.log(res)
})

// For post

axios.post('https://jsonplaceholder.typicode.com/posts', {
    userId: 2
})
.then(res => {
    console.log(res)
})

به همین راحتی تمامی امکانات رو خواهید داشت و گیت هابش حتما چک بشه داخلش آپشن های زیادی هست https://github.com/axios/axios

---

استفاده از rest

فرض بکنیم ما یک تابع داریم که ورودیش دست کاربر هست و می خواد یک بار ۵ تا عدد یک بار ۱۲ تا عدد رو بزارش توش و همه رو با هم جمع کنه اینجاست که به صورت زیر عمل می کنیم

const checkOut = (...prices) => {
    let sum = 0
    prices.forEach(item => sum += item)
    return sum
}

console.log(checkOut(1, 10, 1))

همانطور که می بنید ما ورودی تابع را به صورت ...prices نوشتیم که می شود ورودی ما یعنی آرایه است

به قطعه کد زیر توجه کنید

const cartDetails = (userName, totalPrice, ...products) => {

}
cartDetails("testUser", 100, 'book1', 'book2', 'book3')

دو پارامتر اول تابع خوب به صورت تیکی وارد تابع می شند و بقیه موارد یعنی از book1 تا book3 به صورت لیست دریافت می گردد.

حالا فرض کنید ما می خواهیم یک آرایه را بگیریم و به آن آرایه جدید اضافه کنیم مثل ++ یا | در الیکسیر اینجا اگر ... را استفاده کنیم به آن spread می گویم نه rest مثال را ببنید

let products = ['book1', 'book2', 'book3']
products = [...products, 'book4']

---

استفاده از destructing

اگر بخواهیم به صورت دیگیری به آبجکت دسترسی داشته باشیم یا حتی مورد جدیدی را هم به آن اضافه کنیم به صورت زیر انجام می دهیم

const product = {
    title: 'Book',
    price: 79
}
const { title, price, exist = true} = product

این مورد در خود آرایه هم می توانید مورد استفاده قرار بگیرد

const product = ['book', 79]
const { title, price, exist = true} = product

---

اکسپورت کردن توابع برای وب پک و ...

export { productTitle, productPrice, productId as default}

همانطور که در خطوط بالا می بنید هر کدام از از موارد مطرح شده یک متغییر یا تابع هستند که می توانیم در دیگر فایل های js بعد از کانورت استفاده کنیم ولی productId چون با as default اومده در فایل های دیگه می تونیم اسمشو سفارشی خودمون قرار بدهیم

import coustomIdName, {productTitle, productPrice } from './util'

به این صورت در دیگر فایل ها قابل فراخوانی می باشد نیاز نیست js به آخر مسیر اضافه شود خودش آن را شناسایی می کند

---

استفاده از DOMContentLoaded

اولین چیزی که بعد از لود صفحه باید انجام بگیرد این رویداد هست به صورت مثال:

window.addEventListener('DOMContentLoaded', (event) => {
    console.log('DOM fully loaded and parsed');
});

---

استفاده از static

وقتی در یک کلاس برای یک متد از static استفاده می کنیم دیگر نیاز نیست در جاهایی که می خواهیم از آن استفاده کنیم حتما یک اینستنت درست کنیم

class Name {
    static save() {
        console.log("Test")
    }
}

document.addEventListener("something", () => {
    Name.save()
})

همانطور که مشاهده می کنید دیگر نیازی به new کردن کلاس قبل از آن نیست

---

نکته: در جاوااسکریپت وقتی ما توابع را به با پرانتز می آوریم در جایی که می خواهیم فراخوانی بکنیم دقیقا به js گفتیم آن را سریع اجرا کن ولی بدون پرانتز آوردنش یعنی یک ریفرنس به اون که هر وقت نیاز شد انجام بگیرد

cardBtn.addEventListener('click', this.showCart)

نکته: برای حذف یک المنت وقتی از removeChild استفاده می کنیم باید به آن بگویم از کجا شروع به حذف بکنه و کجا متوقف بشه در این زمان است که می توانیم به این صورت عمل کنیم cardContent.removeChild(removeItem.parentElement.parentElement)

لازم به ذکر است برای دیدن رویداد های مروگر مخصوصا ویندوز و متد هایش می توانید به صورت کامل در لینک زیر به آن دسترسی داشته باشید https://developer.mozilla.org/en-US/docs/Web/API/Window

---

معنی precedence چیست

فرض کنید ما یک متغیر داریم که هم نام یک تابع می باشد و از نوع var هست متغیر و همینطور متغیر بالاتر نوشته شده است. حال اگر بیاییم کنسول لاگ بزنیم و متغیر هم ارزش گذاری شده باشد قبل از تابع کنسول لاگ خود متغیر را چاپ می کند ولی اگر فقط یک var باشد و مساوی با چیزی نباشد کنسول لاگ می آید تابع را پرینت می کند

var name = "shahryar"
function name() {
 console.log('Hi shahryar')
}
console.log(name)

در این قطعه کد باید shahryar چاپ شود ولی اگر var name باشد و مساوی با چیزی نباشد کنسول لاگ تابع را چاپ می کند

---

چطور کلوژر بسازیم

در جاوااسکریپت وقتی خروجی یا return تابعی یک تابع دیگر باشد یعنی ما کلوژر ساختیم و وقتی آن را در یک متغیر قرار بدهیم خود متغیر می تواند به صورت تابع عمل کند

function name() {
    const firstName = "shahryar"
    
    return function () {
        console.log(firstName)
     }
}

const newFn = name()
newFn()

---

کاربرد this در یک کلاس

فرض بر این قرار بدهیم که می خواهیم با this یک متغیر را صدا بزنیم به صورت زیر

class SomeThing {
    constructor() {
        this.name = "shahryar"
    }

    delayMethod() {
        setTimeout(function(){
            console.log(`Title: ${this.name}`)
        }, 3000)
    }
}

اگر از این کلاس یک اینستنس جدید درست کنید و همینطور متد درست شده را صدا بزنیم یا کنسول لاگ کنید this.name مطمئنن شما خروجی آندیفاین را دریافت می کنید. دلیل آن این هست که در تابع شما یک متد اسنکورایز صدا زده شده است و به خوبی الان در حال ارزش گزاری نیست ولی چرا؟ چون this داره با آبجکت خودش اشاره می کنهو الان آبجکت اون windows هست ولی اگر this رو بالای ست تایم اون توی فانکشن دیلی متد قرار بدهید حالا به کلاس اشاره می کنه و آبجکت اون رو می یاره . چطور باید این مشکل رو حل کنیم به کد زیر توجه کنید

class SomeThing {
    constructor() {
        this.name = "shahryar"
    }

    delayMethod() {
        setTimeout(function(){
            console.log(`Title: ${this.name}`)
        }.bind(this), 3000)
    }
}

همینطور که دیدی ما اومدیم بعد از آبجکت ست تایم اون متد bind رو صدا زدیم و این متد برای ما می آید مشخص می کند منظور ما کدام this می باشد.

---

دریافت لیست کتابخانه هایی که به صورت گلوبال نصب شده اند

npm list -g --depth=0

اضافه کردن یک پارامتر جدید به آبجکت

const posts = res.data.slice(0, 4)
posts.map((item) => {
    return {
        ...item,
        author: 'Shahryar'
    }
})

همانطور که در کد بالا می بنید ما از سه نقطه استفاده کردیم که معنی آن یعنی که تمام آبجکت های قبلی را داشته باشید و این مورد را به آن ضاافه کند

---

لگاسی کد

فرض کنید شما یک سری پروژه دارید کاربران ممکن هست از مروگر قدیمی استفاده کنند پس برای این کار می تونید از شرط استفاده کنید و فانکشن خودتون که اکسپورتش کردید استفاده کنید به صورت زیر:

if (!window.Promise) {
  window.Promise = Promise;
}

پرامیس سمت راست تابعی هست که اکسپورت شده در صورتی که مروگر از پرامیس ساپورت نکنه این جایگزینش می شه

---

نمونه کد جدا کردن کوکی مروگر و تبدیل به آبجکت

cookies = Object.fromEntries(document.cookie.split('; ').map(c => c.split('=')));